این که آدم یک جهان تنهاست بعضی وقت‌ها
قصه‌ای غمگین ولی زیباست بعضی وقت‌ها
هر چه با لبخند پنهان می‌کنی اندوه را
ماه پشت ابر هم پیداست بعضی وقت‌ها
خنده ی شیرین گل یا گریه ی تلخ گلاب
مرگ بیش از زندگی با ماست بعضی وقت‌ها
برگ از سر شاخه‌ای افتاد و چیزی کم نشد
زندگی این قدر بی معناست بعضی وقت‌ها
فرض کن سنجاقکی بر آب، گاهی هم نشست
یا برای پر زدن برخاست بعضی وقت‌ها
قدر شادی‌ها و غم‌ها را بدان این لحظه‌ها
آخرین غم‌ها و شادی‌هاست بعضی وقت‌ها
گرچه تنهایی ندارد چاره‌ای، شادم که اشک
قدری از دلتنگی من کاست بعضی وقت‌ها
شاعر: فاضل نظری
